Gdy niespełna szesnastoletni Kreiden po raz pierwszy stanął przed obliczem opata, nie miał przy sobie nic więcej niż drewniany kij w ręku oraz naszyjnik zmarłej matki na piersi. Naszyjnik, którego zielony klejnot błyszczał w blasku zimowego słońca dokładnie tak, jak kryształ wieńczący gniazdo kostura mnicha. W tej właśnie chwili syna wiedźmy uderzyła prawda na temat tego, dlaczego mimo braku magicznego talentu sprowadzony został do klasztoru ukrytego wśród niedostępnych Gór Andaryjskich.

Wiąże po założeniu